مردم چگونه از جسم بی جان زیر خاک طلب حاجت می کنند؟

واقعیت این است که مردم از جسم با جان آن امامزاده یا بنده صالح خدا نیز چیزی طلب نمی کنند، بلکه حتی از روح و من واقعی آن امامزاده نیز طلبی ندارند زیرا تنها موثر واقعی خداست. و او را واسطه فیض قرار می دهند. اما چطور؟همانطور که می دانید خدا موجودی واقعی و قادری متعال است که بحث بر روی صفات و ویژگی آن بسیار رفته است و این مجال جای پرداختن بدان نیست، خداوند در قران می فرماید که بخوانید مرا تا اجابت کنم شما را و همچنین فرموده که او را اسمایی نیکویی است که با آن او را باید بخوانیم. چرا؟ زیرا این اسامی اسمای شناسنامه ای که نیست اسامی واقعی نشات گرفته از ذات و قدرت ها و کمالات اوست مانند شافی، شهید، غفور و ... یعنی وقتی شما مریض می شوید چون می دانید یگانه شفا دهنده اوست او را به نام یا شافی می خوانید و با غفور بودن او کاری ندارید یا علیم بودنش بلکه شافی بودنش را مد نظر داشته، تمنا می کنید و همین در صفات و اسامی دیگر نیز صادق است،

اما این اسامی همه در یک سنخ نیستند و نیز خواندن ما با خواندن همه افراد یکسان نیست برخی به دلیل درک بالاتری که نسبت به خدا (یعنی نسبت به این صفات خدا زیرا ذات خدا قابل درک نیست که اگر قابل درک بود که خدا نبود) دارند بهتر او را می خوانند، برخی اسامی خدا اسامی دیگر را در بر می گیرد مانند علیم که سمیع، بصیر، شهید و ... را در بر می گیرد و همین اسامی دیگر، تا یک اسم که همه اسامی را در بر گرفته و بالاتر از آن اسم و صفتی نباشد ان اسم چیست؟ نمی دانیم، به ما خبر رسیده است که وجود داشته و به اسم اعظم مشهور شده است، این اسم اعظم، اسمی است که اگر خدا با آن خوانده شود همانطور که گفته است با اسمای حسنی بخوانید مرا و همانطور که گفته اگر مرا بخوانید اجابت می کنم، آن را اجابت خواهد کرد.

همانطور که می دانید دعا، قضای خدا را بر طرف کرده و چیزی جدید را مقدر خواهد کرد، و اجابت دعا نسبت مستقیمی به مکان، زمان و حال  شخص دعاکننده داشته و هر چقدر ارج و قرب ان فرد نزد خدا بیشتر باشد خدا دعای او را خواهد پذیرفت، و حال برای ما که هنوز به درک آن چنانی به صفات خدا نرسیده و حاجتی بس هم داریم چه راهی است؟ ایا می توانیم با دعای کسی قضایی از خدا بر طرف نماییم.بله اگر بندگانی که نزد او ارج و قربی دارند در حق ما دعایی بکنند، خدا حتماً حاجتمان را بر آورده خواهد کرد، به خاطر ابروی آن فرد؛ و اگر آن فرد صاحب اسم اعظم باشد که مطمئناً بر آورده خواهد شد،و این به معنای آن نیست که خدا نیاز به واسطه داشته و ما را راهی به خدا نیست بلکه ما نیز می باید تلاش کرده و به آن ارج و قرب دست یابیم و این خود می تواند نشانه ای برای از سوی خدا برای تلاش ما باشد که مای گناهکار با گناهنمان آنقدر از خدا دور شده ایم که هیچ درک درستی از او نداریم و او می خواهد ارجحیت بندگان صالحش را به رخ ما بکشد و او را اسوه ما نشان دهد شاید تکانی بخوریم و قس علیهذا؛

همانطور که دقت داشتید ما از جسم بنده صالح و یا انرژی های مثبت او که بعدی دیگر از جسم است درخواستی نکرده و نمی کنیم بلکه از روح او درخواست می کنیم، بحث روح و آثاری که بر آن مترتب است بحث مفصلی می طلبد اما همینقدر به عرض می رسانم، روح مکان و زمان نمی پذیرد، مرگ و حیات جسم در مرگ و حیات آن راهی ندارد، و ما می توانیم از روح هایی که زنده هستند و یا مرده درخواست کنیم، و یا به دنیا نیامده (اگر او را بشناسیم) مانند توسلی که انبیا گذشته به نبی اعظم ما حضرت محمد صلی الله علیه و اله و وصی برحقش امیرالمومنین علی ابن ابیطالب علیه السلام داشته اند این چنین بر می اید که همه بسته به شناخت و معرفت ما از این بندگان صالح خداست، شما فکر می کنید اگر خدا را به نوح، به ابراهیم، به موسی، به عیسی، و به معصومین بزرگوارمان، خدا به خاطر قربی که نزد او دارند دعای ما را اجابت نخواهد کرد؟